Een Hallux Valgus treedt in de regel altijd op, als gevolg van een “spreidvoet”. De voorvoet vlakt hierbij af, waardoor deze zich verbreedt (“platvoet”) en de trekkrachten van de verschillende spieren zich veranderen. Hierdoor wijkt het eerste middenvoetsbeentje (aan de kant van de grote teen) steeds meer naar binnen af, terwijl de grote teen naar buiten wordt getrokken en (soms) op de andere tenen drukt. Hierdoor ontstaat vaak een drukplek aan de binnenkant van de voet (basis grote teen) en kan artrose van het basisgewricht van de grote teen ontstaan.
Een Hallux Valgus komt vooral bij vrouwen voor, vaak binnen een familie (erfelijk). Door het verminderd belasten van de voet, of inactiviteit, kunnen de klachten verergeren. Ook door druk door bijvoorbeeld te smal schoeisel kan de ziekte verergeren.
Bij een Hallux Rigidus bestaat een bewegingsbeperking van het basisgewricht van de grote teen, door slijtage (artrose) en vergroeiingen. Deze aandoening komt bij mannen vaker voor.
CONSERVATIEVE THERAPIE:
Doel van een behandeling is om de overbelasting / foute belasting tegen te gaan en de oorzaak voor de Hallux Valgus te behandelen (de plat- of spreidvoet). Het dragen van schoenen die wijd genoeg zijn, met plaats voor de tenen, is hierin de basis. Ook kunnen steunzolen hulp bieden, of een bandage die de grote teen ’s nachts corrigeert. Tijdens belasting kan een “tenenspreider” helpen.
Verder kan fysiotherapie met mobilisering van het basisgewricht doorgevoerd worden, met oefeningen om de spieren in de voet te versterken en stabiliteit te verbeteren.
Indien door bovengenoemde behandelingen geen verbetering optreedt, KAN een operatie overwogen worden.
OPERATIEVE THERAPIE:
Welke operative voor U een mogelijkheid is, hangt af van het stadium van de ziekte, de leeftijd, of eventuele andere tenen ook vervormd zijn, of slijtage bestaat en welke problemen verder met de voet bestaan. Indien volgende criteria van toepassing zijn, KAN een operatie worden overwogen:
- Heftige, mobiliteit en belasting beperkende pijnklachten
- Drukplekken of ontstekingen aan tenen, gewrichten, “open wonden”
- Extreem gebogen stand van de grote teen
- Toenemende pijnklachten, stijfheid van de tenen
- Geen reactie op een (bovengenoemde) conservatieve behandeling
Er bestaan veel verschillende operatietechnieken, sommige met behoud van functionaliteit van het basisgewricht, andere door operaties die bepaalde gewrichten “verstijven”. Afhankelijk van de vorm van de voet, begeleidproblemen, slijtage, enz. wordt een (voor U) optimale behandeling gekozen. Mogelijke operatietechnieken zijn:
- Een Chevron-Osteotomie (corrigeren van de stand van de grote teen aan het uiteinde van het middenvoetsbeentje, bij enkel afwijkende stand van de grote teen (geen overmatige platvoet)
- Basisosteotomie eerste middenvoetsbeentje (bij een Hallux Valgus in combinatie met een “platvoet”)
- Scarf-Osteotomie (bij een Hallux Valgus in combinatie met een “platvoet”)
- Lapidus Arthrodese (Correctie stand van de voet aan de basis van het eerste middenvoetsbeentje, door verstijving van het basisgewricht met een plaat en schroeven, verbinding tussen middenvoetsbeentje en voetwortel)
- Artrose van het basisgewricht van de grote teen (verstijving, bij artrose)
- Akin-Osteotomie (bij afwijkingen van de grote teen op zich, breken van het eerste kootje en correctie met “krammen”
- Keller-Brandes-operatie (zie Hohmann-operatie, maar dan bij de grote teen)
NA DE OPERATIE:
Na de operatie wordt een elastisch verband aangelegd, die de voet in de vroege fase beschermd. Ook wordt vaak een bandage aangelegd, om de gecorrigeerde stand te behouden. Verder wordt na het “afzwellen” een orthese aangelegd, waarmee de voorvoet ontlast wordt. Hier mag (vaak) compleet mee worden belast. De orthese moet voor 6 weken gedragen worden. Direct na de operatie, na 2 en 6 weken wordt de voet met een röntgenfoto gecontroleerd, om de stand te bekijken en te zien of de “breuk” geneest.